‘’Tam
olarak nerde başlıyor?’’ dedi. Aslında bitti diye noktayı koyduğun yerde. Öylece
başlıyordu hamlığı insanlığın, öğrendim buymuş dediği yerde. Nerden itibaren
kayboluyorsun içinde kavramların? Dıştan bakıp ‘’bu mudur?’’ dediğin seferde. Asıl
hikaye şimdi burada başlıyor cancağızım. Nasıl oluyor peki? Yani doğru
kavramları yanlış kelimelerle harcamamak için sabrettiğin yerde şekil alıyorsun.
Durmak lazım daha çok, uzuuunca beklemek lazım. Kavramlara insanlardan çok
değer verdiğin yerde taş olmalısın belki, uzun yıllar geçmeli üstünden;
kavramların değil bizzat senin üstünden. Kavramlara doğru kelimelerle seslenince
anlaşılıyor değeri hem kavramın hem de insanın… O zaman daha da beklemek lazım,
öylece beklemek lazım hem de hiç bir şey yapmadan, mümkünse kıpırdamadan. Yıllanmak
lazım şarap şişesi gibi belki de, nasıl olsa ‘’zamanla ala oluruz…’’
