Takip eden, bakıp geçen, aradığı bulamayan, başka bir şey ararken yolu bir şekilde buralara kadar düşmüş değerli okuyucu. Sosyal medyadan da duyurduğum üzere yazılarıma bir süre ara veriyorum. Yokluğumuz kati suretle kimseyi rahatsız etmeyeceği gibi yazılarla dünyevi sıkıntılarını iki dakika olsun unutabilen varsa bu geçecek zaman diliminde onun vebalini üstümde taşımak da boynumun borcudur.Bu sayfa benim için her zaman kaçacak bir delik olmuştu. Fakat her şeyden kaçmak için kullanışlı olan bu delik, insanın kendinden kaçması aşamasında bir cehennem çukurunu andırabiliyor. Bunun yanında dünyevi bütün meselelere harcadığımız emeği ve nefesi en iyi sen biliyorsun. Çok sıkıntılı dönemlerde sıkıntılı bir ülkede yaşıyoruz. Bu noktada bazen her şeyi durdurup derince bir nefes alıp beyne oksijen gitmesini sağlamamız gerekiyor. Ben bu noktada son nefesimi de az önce tüketmiş bulunmaktayım. Şimdi olduğum yerde durup derince bir nefes alıp zamanın olayların üzerindeki tozu almasını beklemek ihtiyacı doğdu. Pek takmayacağının da farkındayım. Ama bu noktada hassasiyetimi elden bırakma gafletinde yine de bulunmayacağım. Dediğim gibi okuyucu, bir süre tadilattayız. Çünkü YENİLİYORUZ...
(Sen yine de buraları boş bırakma. Ara ara gel, yeni yazı yoksa bir çayımı iç, eski yazıları seyreyle. İki sataş, lafını esirgeme. Konuşursan her şeye çare var. Belki senden bir hikaye yazarız. Ne yap et de okuyucu, beni kendinden mahrum bırakma. Esen kal...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder